Πολύ μελάνι... σουπιάς θολώνει τα νερά!

Υπάρχει η υποσυνείδητη τάση που θεωρεί καλό και πρόσφορο για διάβασμα, ό,τι τυπώνεται!

Αυτό συγχέει την πνευματική δημιουργία με την κατανάλωση τυπογραφικής μελάνης και συνδέεται με μια ελευθερία χωρίς  επίγνωση κι ευθύνη. 

Τα πολλά μέτρια βιβλία πνίγουν έτσι τα λίγα, καλά, διαχρονικής αξίας βιβλία. Αποτέλεσμα, μια λογοτεχνία επίπεδη που δε στοχάζεται ούτε οραματίζεται. Κι όμως διαδίδεται και επιβάλλεται με την κατάλληλη προβολή βιβλίων και συγγραφέων. Πολιτισμός χωρίς συνεχή αναζήτηση της ποιότητας και της ανόδου είναι ουτοπικός.

Πάνω από 3.000 βιβλία εκδίδονται κάθε χρόνο. Πολλά απ΄αυτά είναι μέτρια ή ανόητα, αγχώδη και φλύαρα, κοινότοπα και ρηχά, κουλτουριάρικα και απωθητικά. Πικρή είναι η γεύση που αφήνουν στο διάβασμά τους. Ο νέος αναγνώστης δεν αποφασίζει εύκολα να ξανανοίξει βιβλίο, όταν μάλιστα το ακριβοπληρώνει! Του εμπνέουν την απογοήτευση και όχι τον αγώνα, την παραίτηση και όχι την εκπλήρωση ενός νοήματος και μιας αποστολής στη ζωή του.
Όταν η ποσότητα πνίγει την ποιότητα! 

Πρόοδος υπάρχει στην ποσότητα, στην αυθαιρεσία, στον υποκειμενισμό. Η ποιότητα δεν πρέπει να ταυτίζεται με την ποσότητα. Μόνο αν διακριθούν τα ποιοτικά βιβλία και ξεχωρίσουν  θα επιτελέσουν τον προορισμό τους. Να εμπνεύσουν τη ζωή, ν’ ανεβάσουν τον πολιτισμό.

Το ίδιο όπως συμβαίνει και στον αθλητισμό: χωρίς τους 3 που ανεβαίνουν στο βάθρο -χρυσό, ασημένιο, χάλκινο βραβείο- δεν συμμετέχουν οι δεκάδες που συναγωνίζονται, οι χιλιάδες στις κερκίδες και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών που εμπνέονται σ’ όλον τον κόσμο στο ιδεώδες του αθλητισμού.

Τα περισσότερα βιβλία που κυκλοφορούν δημιουργούν την εντύπωση πως αξίζει και να διαβαστούν για να μείνουμε συντονισμένοι στο ρυθμό της εποχής. Μιας εποχής που μαστίζεται από τον πλουραλισμό, την υπερκατανάλωση, την αβεβαιότητα, το άγχος.

"Ο άνθρωπος που άπληστα δοκιμάζει τα πάντα, χάνει και το χρόνο του και τη θαυμαστή ισορροπία της ψυχής του. Το ίδιο με το πνεύμα των καιρών συμβαδίζει και η κάθε υποκειμενική αυθαιρεσία συγγραφέων και αναγνωστών με αποτέλεσμα την αρνητική και άγονη σχέση μεταξύ βιβλίων και αναγνωστών. Αν ανυψωνόταν κανείς λίγο, πάνω και έξω απ' τον κόσμο, θα παρακολουθούσε, έκπληκτος, ένα σύμπλεγμα παραφωνίας και κακοσμίας που θα του έδινε την αίσθηση της γενικευμένης παράκρουσης."  Σωτήρης Γουνελάς